Jestem skromnym ogrodnikiem ze Skierniewic.

Po skończonych studiach na SGGW w Warszawie, jako magister inżynier ogrodnictwa rozpocząłem pracę w Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach, stając się specjalistą w dziedzinie uprawy ogórków szklarniowych.

Nie byłoby mnie w rajdach gdyby nie Krzysiek Materzyński, którego poznałem w 1971 roku. Jego rodzice prowadzili duże gospodarstwo ogrodnicze i poprosili mnie o pomoc przy uprawie ogórków i pomidorów. Krzysiek był ówcześnie właścicielem imponującej rajdowej Alfy Romeo 2000 GTV i startował już wtedy w rajdach.

Skorzystałem z jego zaproszenia i po raz pierwszy pojechałem jako kibic obserwować zmagania kierowców na rajdowych trasach. Tak mi się to spodobało, że stałem się serwisantem czyli kimś kto woził kawę, kanapki, kanister z benzyną czy koło zapasowe.

Kolejnym krokiem były już starty własną Syreną 104 w popularnych imprezach samochodowych, szło mi na tyle dobrze, iż dość szybko zostałem mistrzem okręgu warszawskiego. W 1973 w tej właśnie Syrenie wystartowałem w 11. Rajdzie Warszawskim.

Ukończyłem pomyślnie ten rajd, a jako ciekawostkę dodam, iż w historii tej imprezy była to ponoć pierwsza Syrena, która osiągnęła metę!

Mimo, że nasi konkurenci mieli znacznie mocniejsze auta, nie byliśmy na straconej pozycji. Przecież w rajdach liczy się nie tylko moc lecz także wyczucie samochodu oraz dobra technika. Kiedyś na Rajdzie Wisły było ślisko, mokro, masa liści na drodze i duża mgła, do tego droga wąska i wijąca się w górach. Na mecie okazało się , że jesteśmy w czołówce klasyfikacji. W efekcie na wyniki trzeba było czekać do późna w nocy bo były liczone kilka razy, gdyż nikt nie mógł uwierzyć, że Fiatem 126p można wykręcić tak dobry wynik.

W latach 1975-76 startowałem także kilkukrotnie za kierownicą własnego Fiata 128 Sport.

Jednakże aby rozpocząć prawdziwe ściganie potrzebne były duże pieniądze, na szczęście rajdy to nie tylko kierowca lecz także pilot i w tym właśnie zacząłem upatrywać swoją szansę na rozwój kariery zawodniczej.

Wtedy też otrzymałem propozycję z Działu Sportu FSM (Fabryka Samochodów Małolitrażowych) wspólnych startów z Andrzejem Lubiakiem, jako jego pilot.

Przez osiem lat startowaliśmy Polskim Fiatem 126p i wspólnie zdobyliśmy cztery tytuły mistrzowskie oraz jeden wicemistrzowski w klasie samochodów 600 i 650 cm³.

Etap największych moich sukcesów nastał od momentu kiedy moim kierowcą został Krzysztof Hołowczyc.

Wspólne starty zaczęliśmy w 1993 roku, w prawdziwie elitarnym i profesjonalnym zespole Toyota Motor Poland. Ten czas był dla mnie czymś niesamowitym i wyjątkowym, pozwolił poznać świat rajdów przez wielkie „R” i zdobyć doświadczenie w międzynarodowym wymiarze.

Ściganie się z kierowcami światowego formatu, takimi jak Carlos  Sainz czy Collin McRee, dawało ogromną satysfakcję i motywowało do wysiłku jaki był konieczny w tak wymagających imprezach jak Rajd Szwecji, Rajd Argentyny czy Rajd RAC w Wielkiej Brytanii.

Wtedy też osiągnąłem mój największy sukces sportowy, którym stało się Mistrzostwo Europy w 1997 roku samochodem Subaru Impreza 555.

Wśród kierowców, z którymi jeździłem później byli: Leszek Kuzaj, Sebastian Frycz, Maciej Lubiak i Kajetanem Kajetanowiczem.

Rajdy są wciąż moją wielka pasją i nadal odczuwam wielką motywacje aby zasiadać na prawym fotelu samochodu rajdowego. Od kilku sezonów wspólnie startujemy z Łukaszem Byśkiniewiczem w zespole rajdowym TVN Turbo.

Ale nie samymi rajdami żyje człowiek, dlatego udzielam się również jako ekspert i dziennikarz sportowy na rzecz propagowania bezpiecznego stylu jazdy na polskich drogach.

Wspólnie z Martyną Wojciechowską, przez wiele lat, w programie „Automaniak” obok informacji na temat motoryzacji, poruszaliśmy zagadnienia zachowań wśród uczestników ruchu drogowego, mających wpływ na ich bezpieczeństwo.